Maria i Tadeusz Matuszkowie z Kiekrza są wielkimi entuzjastami turystyki rowerowej. Sami organizują rajdy i z pasją uczestniczą w imprezach organizowanych przez innych. Są małżeństwem i od trzydziestu lat zapisują swą aktywnością coraz to nowe rozdziały rekreacyjnego rowerowania.
Dziś w sobotę 14 marca już po raz dziewiąty, jako główni organizatorzy, wyruszyli o godzinie 9 rano z Kiekrza na trasę rajdu rowerowego do rezerwatu przyrody Śnieżycowy Jar koło Starczanowa.
W Śnieżycowym Jarze jest co podziwiać o tej porze roku.
Fot. Piotr Rakowski
Kiekrz, Suchy Las, Złotniki, Biedrusko, Promnice, Mściszewo, Starczanowo i dalej do Śnieżycowego Jaru. W sumie 28 kilometrów trzeba było pokonać, by zobaczyć śnieżycę wiosenną. Nie jedną, ale całe jej hektary.
Marek Wesoły, zapalony rowerzysta, przyjechał na ten rajd aż z Gorzowa Wielkopolskiego. Członek znanego w Polsce Koła Turystyki Rowerowej "Cyklista" Gorzów zna się z Marią i Tadeuszem Matuszkami od pięciu lat i za ich namową przyjechał do Śnieżycowego Jaru. – Było warto tu przyjechać, zobaczyć śnieżycę wiosenną, zadziwić się nad pięknem przyrody - to jego słowa.
Już po raz dziewiąty rowerzyści uczestniczyli w rajdzie do Śniezycowego Jaru.
Fot. Tadeusz Matuszek
Najmłodszym uczestnikiem zimowego jeszcze rajdu był 10-letni Jędrek Kijowski, który z ojcem Andrzejem Kijowskim (dr geografii, nauczyciel akademicki na UAM) dzielnie dał radę pojechać z Kiekrza do Śnieżycowego Jaru i wrócić do Kiekrza.
Dziś było ciepło, prawie wiosennie, ale organizatorzy liczyli na większą frekwencję. Na mecie rajdu czekały na rowerzystów pyszne pączki.
***
Śnieżycowy Jar - rezerwat przyrody założony na mocy zarządzenia ministra leśnictwa i przemysłu drzewnego w 1975 roku na obszarze 2,89 ha dla ochrony jednego z nielicznych w Wielkopolsce (i w ogóle na niżu polskim) stanowiska śnieżycy wiosennej (Leucoium vernum). W wyniku ekspansji śnieżycy jego powierzchnia uległa powiększeniu i obecnie wynosi 9,27 ha, a otulina 8,84 ha. Rezerwat znajduje się na terenie Leśnictwa Uchorowo, w gminie Murowana Goślina, powiat poznański, i podlega ochronie częściowej.
Śnieżyca wiosenna za kilka dni będzie w pełnym rozkwicie.
Fot. Piotr Rakowski
Śnieżyca rośnie masowo w runie lasu liściastego, występującego na brzegach strumienia płynącego w dość stromym jarze. Domniemywa się, że śnieżyce zostały posadzone na tym terenie ręką ludzką w końcu XIX wieku.
Na terenie rezerwatu rośnie około 20 gatunków drzew i krzewów, między innymi: dąb czerwony, topola biała, klon polny (paklon), jawor, wiąz. Wiek drzewostanu 20 do 120 lat. Skrajem rezerwatu prowadzi ścieżka turystyczna, którą można osiągnąć idąc ze Starczanowa lub z Uchorowa (drogowskazy).
***
Piotr Rakowski jest dyrektorem ds. informatyki na ulicy Grunwaldzkiej 19 w Poznaniu (Polskapresse Oddział Prasa Poznańska), w czasie wolnym od pracy lubi jeździć na rowerze. Dziś sam, nie z grupą cyklistów z Kiekrza, Gorzowa, Skórzewa i Poznania, pojechał do Śnieżycowego Jaru, by pofotografować piękno przyrody. Zrobił tam wiele ładnych zdjęć i przejechał w sumie prawie 100 km na rowerze - dokładnie 92.
|